Bhoo thatha's Blogspot

Search my older Blog

Sunday, November 29, 2009

mahabharatha--abhimanyu


Abhimanyu, Hunting

Abhimanyu is a key personality featured in the epic Mahabharata. The son of Arjuna and Subhadra, half-sister of Lord Krishna, Abhimanyu is a partial incarnation of Chandra. An unparalleled archer, he was considered equal to his father in prowess with the bow and arrow.

As an unborn child in his mother's womb, Abhimanyu learned the knowledge of entering the deadly and virtually impenetrable Chakravyuha from Arjuna. The Mahabharata explains that from the womb, Abhimanyu overheard Arjuna talking about this with his mother Subhadra. Arjuna explained to Subhadra in detail the technique of attacking and escaping from various vyoohs (an array of army formation) such as Makaravyoha, Kurmavyooha, Sarpavyuha, etc. After explaining all the vyoohs, he explained about the technique of cracking Chakravyuha, and entering it. When he was about to explain how to exit from the Chakravyuha, he realises that Subadra was asleep and stopped explaining about the Chakravyuha further. In return, the baby Abhimanyu in the womb did not get a chance to learn how to come out of it.



Rock carving from Halbid showing Abhimanyu entering the Chakravyuha

Abhimanyu spent his childhood in Dwaraka, his mother's city. He was trained by Pradyumna, the son of Sri Krishna, and by his great warrior father Arjuna, and brought up under the guidance of Lord Krishna. His father arranged his marriage to Uttara, daughter of King Virata, to seal an alliance between the Pandavas and the royal family of Virata, in light of the forthcoming Kurukshetra War. The Pandavas had been hiding incognito through the final year of their exile, living without discovery in Virata's kingdom of Matsya.

Being the grandson of Lord Indra, god of mystical weapons and wars, Abhimanyu was a courageous and dashing warrior. Considered an equal to his father owing his prodigious feats, Abhimanyu was able to hold at bay great heroes like Drona, Karna, Duryodhana and Dushasana. He was praised for his audacious bravery and absolute loyalty to his father, his uncles and to their cause. Abhimanyu took part in the war of Mahabharat and killed important personalities such as Lakshman, the son of Duryodhana and Brihadbala, the King of Kosala, of the Ikshwaku dynasty.



Abhimanyu and his Mother

Abhimanyu's Death

On the 13th day of battle, the Kauravas challenged the Pandavas to break a circular battle formation, the Chakravyuha. The Pandavas accepted the challenge, since the knowledge of how to defeat such a formation was known to Krishna and Arjuna. However, on that day, Krishna and Arjuna were dragged into fighting a war on another front with the Samsaptakas. Since the Pandavas had already accepted the challenge, they had no choice but to attempt to use the young lad Abhimanyu, who had knowledge on how to break into the formation, but none whatsoever regarding how to break out of it. To make sure that Abhimanyu did not get trapped in this endeavour, the remaining Pandava brothers decided that they and their allies would also break into the formation along with Abhimanyu and assist the boy in breaking out of it. It is important to note that the plan was hatched well after Arjuna and Krishna had been distracted away by the Samsaptaka army led by Susarma.

Using his knowledge of the Chakravyuvha, Abhimanyu successfully broke into the formation. The Pandava brothers and allies attempted to follow him inside the formation, but they were effectively cut off by Jayadratha, the Sindhu king, who made use of a boon from Shiva to that enabled him to hold off all Pandavas except Arjuna for a day. Abhimanyu was left to fend for himself against the entire Kaurava army.

Abhimanyu commanded his charioteer to lead his chariot towards Drona. The charioteer, thinking it was not wise to do so, raised objections and requested the sixteen-year-old to take time to think about it before he began the battle. He pointed out that Abhimanyu had grown up amidst great love and comforts and he was not a master of the battle arts as Drona was. Laughing aloud, Abhimanyu said to his charioteer: “What is this Drona or even the entire world of kshatriyas to me? I can fight Indra himself, mounted on his Airavata, along with all the gods! Why, I can fight in a battle even Lord Rudra himself, to whom the entire world of beings pays homage! This battle that I am going to wage today does not bewilder me in the least. This entire army of enemies is not equal to one sixteenth of my power. Why, even if I find in front of me in the battlefield my father Arjuna or my uncle himself, the mighty Vishnu who has conquered the whole universe, that wouldn’t frighten me.”

With no great joy in his mind, the charioteer took his master forward and Abhimanyu broke into the Chakravyuvha. In the mighty battle that followed, he slaughtered ordinary enemy warriors and mighty heroes alike. Abhimanyu fought valiantly, single-handedly slaying several warriors who came in his way including Duryodhana's son, Laxman. Among the others who were killed were Ashmaka’s son, Shalya younger brother, Shalya’s son Rukmaratha, Drighalochana, Kundavedhi, Sushena, Vasatiya, Kratha and numerous other great warriors. He wounded Karna and made him flee, making Dushshasana faint in the battlefield such that he had to be carried off by others.

Upon witnessing the death of his beloved son, Duryodhana was incensed and ordered the entire Kaurava force to attack Abhimanyu. Continually frustrated in attempts to pierce Abhimanyu's armor, Karna on Dronacharya's advice shattered Abhimanyu's bow by firing arrows from behind him. His chariot broke shortly after, the charioteer and horses were killed, and all his weapons were laid to waste. He attempted then to fight off the bow wielding warriors sitting on horses and elephants with a sword and using a chariot wheel as a shield. Dushasana's son engaged in fierce hand-to-hand combat with Abhimanyu. Ignoring all rules of war, the Kauravas all fought simultaneously with him. He held his own until his sword broke and the remaining chariot wheel shattered into pieces. Abhimanyu was killed shortly thereafter, when Dushasana's son crushed his skull with a mace. However, Abhimanyu killed him with his own mace before dying.

It is said that it was Abhimanyu's death that marked the end of the adherence to the Rules of War. Krishna cited the despicable manner in which Abhimanyu was killed to incite Arjuna to kill Karna. This, said Krishna, was a reason to kill Duryodhana.



The Chakravyuha and Military Formation
Scene from the Mahabharata War, Belur, Halebid

Abhimanyu and Ashwatama

Abhimanyu is often discussed in the context of his partial knowledge about Chakravyuha, which he knew how to penetrate, but not how to exit from. Similarly, Ashwatthama had partial knowledge in the context of Brahmastra. He knew how to invoke it, but did not know how to withdraw it. This contributed to his being cursed by Krishna during the end of Mahabharatha war. It was only Arjuna who had complete knowledge of both Chakravyuha (to break into and exit from it) and Brahmastra (to invoke it and withdraw it).

Abhimanyu was actually an incarnation of Kalayavan and was capable of killing Krishna at a later point. In this pastime, however, he had taken birth in a very good family, so Krishna was aware of this and being the guru of Abhimanyu (via Pradyumna) in Dwaraka, saw to it that Abhimanyu was ignorant about how to exit from Chakravyuha Hence, even though Abhimanyu wished to know how to exit from Chakravyuha, Krishna did not tell this secret, but instead wished that Abhimanyu seek that knowledge from Arjuna. Abhimanyu never got a chance, however, because he was in exile.

Abhimanyu was such a hero that none from the Kaurava side (except Bhisma) could kill him in one-on-one combat (dwandva yudha). Hence, the 13th day on the battlefield, when the Chakravyuha is launched by Dronacharya, he defeated all the Maharatis in one-on-one battle. Abhimanyu caused great losses to the Kaurva forces on that day. In retaliation, the Kaurava Maharatis merged together to kill him after making him weaponless. This was the only way in which Abhimanyu could attain moksha. Hence, he plays a very great role on the 13th day of the Mahabharata war.

In the case of Ashwatama, Dronacharya did not trust Ashwatama in the same way that he trusted Arjuna. Hence, he taught Ashwatama to only invoke Brahmastra, but not how to withdraw it. If an archer is aware of both the invocation and withdrawal of Brahmastra, then he can invoke it as many times as he wants. So to avoid Ashwatama from invoking Brahmastra multiple times, Dronacharya only gave partial knowledge about it.



Meeting of Duryodhana and Vatsala’s Father

Abhimanyu's Wedding with Vatsala (Shashirekha)

Aside from the battlefield stories, in which the history of Abhimanyu's activities is so bittersweet, the best-loved of his pastimes are those surrounding his marriage to Vatsala. Vatsala was a daughter of Balarama, who had great affection for Duryodana. Before the birth of Abhimanyu, he wanted his sister Subhadra to marry Duryodana, instead of Arjuna. Hence, Krishna, who was aware of this, saw to it that Arjuna abducted Subhadra and they got married. In the case of Abhimanyu, that same scenario repeated a generation later.

Lakshmana was the son of Duryodana, and Balarama wanted his daughter Vatsala to marry Lakshmana instead of Abhimanyu. Hence, Krishna advised Abhimanyu to seek help from Ghatothkacha to solve this problem. Ghatothkacha abducted Vatsala so that Abhimanyu could wed Vatsala.

In a folio of Sri Mahabharata from Paithan, Maharashtra, c. 1850, there is a series of excellent paintings which illustrate the pursuits of Abhimanyu in his efforts to marry Vatsala. The engagement, intrigue, abduction and wedding pastimes are nearly as epic as the battlefield activities.



Subhadra Tells Abhimanyu that his Engagement to Vatsala has been Annulled


Disguised Ghatotkacha Arriving at Vatsala’s


On the Road to Dwarka, Abhimanyu and Subhadra Meet Ghatotkacha


Ghatotkacha Abducting Vatsala


Disguised Ghatotkacha in Vatsala’s House


Ghatotkacha Attacks Abhimanyu


Abhimanyu Shatters the Boulder Held by Ghatotkacha


Fight with Ghatotkacha


Hidimba Reveals their Identity


Subhadra and Abhimanyu Converse as Ghatotkacha Lies Unconscious


Ghatotkacha Revives and Embraces Cousin Abhimanyu While the Two Mothers also Embrace


Vatsala and Abhimanyu being Blessed by Elders


Drummer and Horn Player at the Marriage of Abhimanyu and Vatsala


Blessing of the Groom and Bride with Ghatotkacha

source;india divine

Saturday, November 28, 2009

Vatral Kulambu
by Alamu Ravindranath, Dallas, TX
Ingredients:
Method: Soak the vatrals except karivadagam. Put oil in a sauce pan and fry the karivadagam in low flame and keep it aside. Put mustard seeds, after it cracks put urad dhal, fenugreek seeds , cumin seeds and curry leaves. When it is golden brown add the onions and garlic and fry for 5 minutes. Then add sundaikai vatral and fry for 1 minute, and add the to-matoes and fry for 2 minutes . Then add the sambar powder and ¼ cup water and fry for 3 to 5 minutes and add the va-trals with the soaked water and add tamarind juice and salt and mix it. Let it boil for 10 minutes and then add fried Karivadagam and let it boil for 2 minutes and turn it off.
Dried Mango – 10
Dried Valore - 15
Dried Eggplant - 15
Karivadagam – 5
Sundaikai Vatral – 1 handfull or 3 teaspoons
Tamarind – size of a small lemon
Onion – ½
Garlic – 5 cloves
Tomato – 1
Curry Leaves – few
Sambar powder – 2 to 3 teaspoons
Turmeric powder – pinch (optional)
Salt – to taste
Oil - 5 teaspoons
Mustard seeds – 1 teaspoon
Cumin seeds – ½ teaspoon
Carrot Halwa
by Meena Ram, Houston, TX Ingredients: Carrot - 2 lbs Milkmaid - 1 tin Ghee - 3 tbls Badam for garnishing Method: Peel and grate the carrot. In a microwave container add the carrot and milkmaid. Cook on high for 10 mins. Stir it and microwave on high for an-other 5 mins. Add 3 tbsp ghee to it . Microwave for 5 mins. Cut Badam into small pieces . Garnish with Badam. Serve warm. Quick and Easy !!!!!!!
The Power of Lemon Juice
1.To get rid of dandruff: Apply one tablespoon of lemon juice to your hair. Shampoo, then rinse with water. Rinse again with a mixture of two tablespoons lemon juice and two cups of water. Repeat every other day until dan-druff disappears.
2. To Whiten, brighten and strengthen fingernails: Soak fingernails in lemon juice for 10 minutes, and then brush with a mixture of equal parts of white vinegar and warm water. Rinse well.
3. Clear up facial blemishes: Dab diluted lemon juice on the blemish few times a day.


source;நாணல் texas north america
The new Benz - Very different....

Join Keralites, Have fun & be Informed.
This is the new Mercedes Benz SCL600.

This car is really different.

Join Keralites, Have fun & be Informed.

That's not what is different about it.

Join Keralites, Have fun & be Informed.

That either.

Join Keralites, Have fun & be Informed.
........and now for the 'really different' part:


Join Keralites, Have fun & be Informed.

Here is what is different.

Join Keralites, Have fun & be Informed.


No steering wheel, you drive it with a joystick. No pedals either.
Can you drive with a joystick?
The influence of video games in our lives has really arrived
.

vaishnavam----acharyargal

                                                             நம் பிள்ளை      
ஸ்ரீவசநபூஷணம், ஆசாரியா ஹ்ருதயம் முதலிய நூல்கள் உதயம்
பிள்ளைலோகாசாரியர் தம் முன்னவர்கள் உபதேசித்துள்ளதும் தாங்களே அனுஷ்டித்து வந்ததும் ஆன நூல்களை அனுசரித்து 18 ரகஸ்ய க்ரந்தங்களாக (முக்கிய நூல்களாக) ஆக்கி அருளினார். அவற்றுள் ஸ்ரீவசநபூஷணம் என்னும் நூல், முன்னோர் மொழிந்த வசனங்கள் என்பதால் அப்பெயர் பெற்றது.
அதில் மற்றவர்களுக்குச் சாஸ்த்ர விரோதம் போல் தோன்றும் பல அனுஷ்டானங்களை பெரியவர்களின் உபதேசங்களாலும் அவர்கள் அனுஷ்டித்த வழிபாடுகளாலும் நிரூபித்தார்கள். அவற்றுக்கும் சாஸ்திரங்களுக்கும் விரோதமில்லாமையைக் காட்டினார்கள். பிரபந்தங்களுக்கு இவற்றையே தாம் முடிந்த முடிவாகக் கொள்ள வேண்டும் என்றும் உபதேசித்தார்.
இந்த ஸ்ரீவசநபூஷண நூலைப் பற்றி தூப்புல் பிள்ளை என்பார், (வேதாந்த தேசிகர்) சாஸ்திர விரோதமானது என்று கூற நேர்ந்தது. அதைக் கேட்டு அழகிய மணவாளப் பெருமாள் நாயனாரும் அவரோடு அதற்காக விவாதம் செய்தார். தூப்புல் பிள்ளை அப்படியும் மனம் இசையாமல் இருந்துவிட்டார். ஆனாலும் நம்பெருமாள் வெளி ஊர்வலமாகப் புறப்படும் போது இருவரும் சேர்ந்து ஒரு பிரதிக்ஞை செய்து கொண்டார்கள்.
அதாவது நாயனார் கூறுவதைப் பெருமாள் ஏற்றுக்கொண்டால் தூப்புல்பிள்ளை பன்னிரண்டு வருஷங்கள் நம்பெருமாள் சேவையை இழந்து ஸ்ரீரங்கத்தை விட்டு வெளியே போய்விட வேண்டும்.
நம்பெருமாளும் தமது மாலை ஒன்றை நழுவவிட்டு அதை நாயனாருக்கு அணிவிக்கச் செய்து அதன் மூலம் தம் இசைவைத் தெரிவித்துவிட்டார். இவ்விதத்தில் பெருமாள் ஆசார்ய ஹ்ருதய நூலை அங்கீகரித்துவிட்டார். பிறகு தூப்புல்பிள்ளையும் தாம் உறுதி செய்து கொண்டபடி ஸ்ரீரங்கத்தை விட்டு வெளியேறினார்.
தூப்புல் பிள்ளை கண்ட கனவு
பிறகு பெரியவாச்சான்பிள்ளை பெரிய பெருமாளைச் சேவித்து விண்ணப்பம் செய்தார்.
“பெருமாளே! தாங்கள் பரந்த கருணையுள்ளங் கொண்டு பக்தர்களின் சிறந்த வாழ்வுக்காக பல நூல்களை வெளிப்படுத்தியுள்ளீர்கள். அவற்றை நாதமுனிகள் என்பாருக்கு ஆழ்வாரைக் கொண்டு நேராகவே உபதேசம் செய்ய வைத்தீர்கள்.
இவ்விதம் வைணவத்தை பரம்பரையாக இன்றளவும் நடத்திக் கொண்டு வருகிறீர்கள். இந்தத் தரிசனத்துக்கு எதிராக தூப்புல் பிள்ளை என்கிறவர் தாம் செய்த உபாசனையால் பெற்ற ஞானத்தால் கர்வம் கொண்டுவிட்டார். அதனால் வேறான கருத்துகளைக் கூறி வருகிறார். அவரைத் தாங்கள் திருத்தி, மற்றவர்கள் கருத்தை ஏற்றுக் கொள்ளும்படி செய்ய வேண்டும்.” என்று விண்ணப்பித்துக் கொண்டார்.
பெருமாளும் அதற்கு இசைந்தது போலத் தூப்புல் பிள்ளைக்கு ஒரு கனவு உண்டாகும்படி செய்தருளினார். அந்தக்கனவில் ஸ்ரீரங்க நகரத்திலே தோரணங்கள் கட்டுவது, திருவீதிகளெல்லாம் நீர் தெளித்துக் கோலங்களிடுவது முதலான அலங்காரங்கள் செய்யப்பட்டன. இதற்கு என்ன காரணம் என்று தூப்புல்பிள்ளை தம் கனவிலேயே யோசித்தார். மேலே இன்னும் கனவு தொடர்ந்தது.
வைஷ்ணவர்களும் ஜீயர்களும் பெரியவாச்சான் பிள்ளையைப் பல்லக்கிலேற்றிச் செல்ல வழியிலுள்ளார், தூபமெடுப்பார், பூமழை சொரிவார், ஆரத்தி எடுப்பார், அவருக்கு வாழ்த்தொலி தெரிவிப்பார் யாவருமே வழிநடத்தினார்கள்.
தூப்புல்பிள்ளை தம் கனவிலேயே திடுக்கிட்டார். ஏனெனில் அது போல் செய்வது எல்லாம் இறந்து விட்டவர்களுக்குக் கடைசியாகச் செய்யப்படும் மரியாதை.
ஆனால் பெரியவாச்சான்பிள்ளை இன்னும் உயிரோடு இருக்க, அவருக்கு இது மாதிரி நடப்பது எல்லாம் ஏன் என்று கனவிலேயே யோசித்தார் தூப்புல்பிள்ளை.
அப்படி அந்தக் கடைசி ஊர்வலம் பெரிய பெருமாள் கோபுரம் வந்ததும் பெருமாளும் நாச்சி மாருடம் கூடி பெரியவாச்சான் பிள்ளையை அழைத்துக் கொண்டு போனார்கள். மற்ற பெரியவர்களெல்லாரும் கோவிலுள்ளே புகுந்தார்கள். எல்லாரையும் உள்ளே விட்ட வாயில் காப்போர் தூப்புல் பிள்ளையை உள்ளே போக விடாமல் தடுத்துவிட்டனர்.
“ஏன் இப்படிச் செய்தீர்கள்?” என்று அவர்களைத் தூப்புல்பிள்ளை காரணம் கேட்டார். அவர்களும் “பெரிய பெருமாளின் வைணவ மார்க்கத்தில் நீர் அபசாரப்பட்டீராகையாலே உம் மேல் பெருமாள் மனம் கலங்கியுள்ளாராகையாலே உள்ளே புகுவதற்கு உமக்கு உத்தரவில்லை; அதனால் வெளியே போம்” என்று தள்ளி விட்டனர்.
பெரியவாச்சான் பிள்ளையுடன் தூப்புல்பிள்ளை விவாதம்
இவ்வாறு தாம் கண்ட கனவுக்கு விளக்கம் கேட்டு தூப்புல் பிள்ளை அவர்கள் காலை விடிந்ததும் நோய்வாய்ப்பட்டிருந்த பெரியவாச்சான் பிள்ளையிடன் சென்றார். தண்டனிட்டு உடல்நிலை பற்றி விசாரித்தார். அவரைக் குளிர நோக்கிப் பெரியவாச்சான் பிள்ளையும்,
“நமக்கு பெருமாளான பகவானின் வெறும் விளையாட்டாகக் கருதப்படும் இந்த உலகத்தை விடக்கூடிய நேரம் வந்துவிட்டது. இனி வைகுந்தம் போவதாக இருக்கிறோம்.” என்று கூறினார். தூப்புல்பிள்ளையும், அதைக் கேட்டதும் “தாங்கள் திருநாட்டுக்கு (வைகுந்தத்திற்கு) எழுந்தருளுவதாக நேற்று இரவு கனாக் கண்டேன்” என்றார். தாம் கண்ட கனவு முழுவதையும் விவரித்தார். “அப்படியா!” என்று மனம் உவந்த பெரியவாச்சான் பிள்ளையும் தூப்புல் பிள்ளையை அணைத்துக் கொண்டார்.
பிறகு வாயில் காப்பாளரால் தாம் உள்ளே போக முடியாமல் தள்ளப்பட்டதைப் பற்றி தூப்புல்பிள்ளை அவரிடம் கலக்கத்துடன் கூறினார்.
“இனி இதற்கு அடியேன் செய்யவேண்டுவது யாது?” என்று கேட்டார். அவருடைய நிலை கண்டு மனமிரங்கினார், பெரிய வாச்சான்பிள்ளை. கருணையோடு அவரை பார்த்தார்.
“தூப்புல் பிள்ளை! நாம் ஒன்று சொல்கிறோம் கேட்பீரா?” என்று கேட்டார். “அப்படியே செய்கிறேன்” என்று தூப்புல்பிள்ளை சொன்னார்.
“தாங்கள் வைணவத்தின் இதர ஆசாரியார்கள், பக்தர்கள் ஆகியோருடன் சேரவில்லை. தாங்கள் கல்வியை (வித்யையை) அடைவதற்கு ஹயக்ரீவரை உபாசனை செய்து அருள் பெற்றீர்கள். அதனால் வித்யையின் பெருமையை அடைந்தீர். அந்த வித்தைக்குப் பயனால் தாங்கள் மற்றவர்களது வழிபாடு, அனுஷ்டானங்கள் ஆகியவற்றைத் தாங்கள் வெல்வதற்கு முயலக்கூடாது.
முன்னோர்களின் சம்பிரதாய முடிவான அர்த்தங்களைக் கண்டித்துப் பேசக்கூடாது. அதற்காக புதுப்புது அர்த்தங்களை உண்டாக்கி அதைப் பரவ செய்தீர். அது பெரும் அபசாரம். ஆகையாலே பெருமாள் திருவுள்ளமே கலங்கிற்று. அதனால் தாங்களாக சிருஷ்டித்த அர்த்தங்களைப் பரப்பாமல் நம் ஆசாரிய முன்னோர்கள் கூறிய அர்த்த நெறியில் நில்லும்” என்று அருளினார்.
அதற்குத் தூப்புல்பிள்ளை, “அடியேன் அப்படியா செய்தேன்? ஸ்ரீபாஷ்யத்தைச் சொல்லிக் கொண்டும், அதற்குத் தக்கபடி சில நூல்களை எழுதி வெளியிட்டும் வந்தேன்.” என்று பதில் சொன்னார்.
பெரியவாச்சான்பிள்ளையும், “அதையன்று நான் குறிப்பிட்டது. இராமானுஜர் எழுதியுள்ள ஸ்ரீபாஷ்ய விஷயத்திலும் கூட நீர் சும்மா இருந்தீரா? அதில் சில குற்றங்களுண்டென்று எழுதினீர்கள். அப்போது எம்பெருமானாரான இராமானுஜரே உம் கனவில் தோன்றி உம்மைக் கோபித்துக் கொண்டார். பிறகு தான் நீர் திருந்திப் பயபக்தியுடன் பிழை பொறுத்தருள வேண்டினீர்கள். பின்னர் இராமானுஜருக்கு உகந்ததாக “யதிராஜ ஸப்ததி” என்கிற நூலை எழுதினீர்கள். ஸ்ரீபாஷ்யத்தைப் பிரசாரம் செய்தீர்கள்.
இவற்றையெல்லாம் பற்றிக்கூட நாம் சொல்லவில்லை. நம்மாழ்வார் நாதமுனிகளுக்குத் திவ்ய ப்ரபந்த விஷயமாகவும் விசேஷ அர்த்தங்கள் பல கூறியுள்ளார். அந்த அர்த்தங்களைக் கண்டித்து எழுதினீர். இது தவிர வேறே சில அர்த்தங்களைக் கற்பித்து நூல்கள் எழுதினீர்கள். இவற்றைத் தவிர்க்க வேண்டுமென்கிறேன்.” என்று கூறினார்.
அதற்குத் தூப்புல் பிள்ளை, “நம்மாழ்வார் திவ்ய ப்ரபந்தங்கட்கு ரகசிய அர்த்தங்கள் செய்ததில்லையே! அப்படியிருக்கும்போது அதற்கு மாறாக நான் செய்திருந்தால் அதைப் பிழை என்று சொல்லலாமா? இந்த அர்த்தங்களை இடையில் வந்தவர்களன்றோ கூறினார்கள்? அவை சாஸ்த்ர ப்ரமாணங்களுக்கு ஒத்து இராததன்றோ? அதனால் தானே நானும் கண்டித்து எழுதினேன்.” என்றார்.
அது கேட்டுப் பெரியவாச்சான்பிள்ளை, “அது அப்படியன்று; நம்மாழ்வார் மதுரகவிகள் மூலமாக வெளியிட்ட திருவாய்மொழி முதலிய ப்ரபந்தங்கள் மறைந்து போயின. பின்பு பெருமாள், நம்மாழ்வாரைக் கொண்டு நாதமுனிகளுக்கு நேராக அருளும்படி செய்தார். நாதமுனிகளும் அதையே தமக்குப் பின்னால் வந்தவர்களுக்கு அருளிச்செய்தார். இப்படி பரம்பரையாக வந்தபோது பிற்காலத்தவர் இந்த அர்த்தங்களை மந்தமதிகளும் அறியும்படி நூல் வடிவமாக்கினர். அதனால் அதற்கெல்லாம் மாறாகச் செய்வதைத் தாங்கள் விடவேண்டும் என்கிறேன்.” என்றார்.
அதற்கு மறுபடியும் தூப்புல்பிள்ளை, “ஆழ்வார் ப்ரமாணங்களுக்கு விரோதமாக ஏதாவது செய்தேனோ? அதை எனக்குக் கூறவேண்டும்” என்று கேட்டார்.
பெரியவாச்சான்பிள்ளையும், “ஆழ்வார் முக்திதசையில் எல்லாவற்றையும் நேராகக் கண்டிருக்கிறவராகையாலே தாம் நேரே கண்ட அர்த்தங்களையே நாதமுனிகளுக்கு அருளினார் அல்லவா? அவற்றுக்குத் தக்கவாறுள்ள பிரமாணங்களைக் கைக்கொண்டு மற்றுள்ளவற்றையும் அதற்குத் தக்கவாறு இசைவிக்கவேண்டும். கண்டதைக் கொண்டு காணாதவற்றை ஒருங்கு விடவேண்டும். காணாததைக் கொண்டு கண்டதை அழிக்கலாமா? ஆளவந்தார், எம்பெருமானார், திருக்குருகைப்பிரான் பிள்ளான், அருளாளப் பெருமாள் எம்பெருமானார், பட்டர், நஞ்ஜீயர் முதலானோருடைய பெருமைகளை தாங்கள் அறிந்ததில்லையா? அவர்களுக்குத் தெரியாத பிரமாண நிலை நமக்குத் தெரியுமோ?
இவற்றை விடுங்கள். வெறும் சாஸ்த்ரங்களைவிட ஆழ்வார் செய்தவை தான் மிகமிக முக்கியமானவை. ஆகவே தான் தத்வத்திலும் (உண்மைப் பொருளிலும்) அனுஷ்டானத்திலும் நாதமுனி மூலமாக அருளிய கட்டளையைப் பெற்று அதுவே சத்யமென்று நிர்ணயம் செய்துகொள்ள வேண்டும்.
அதற்குச் சேராதவற்றைக் கேள்வி எழுப்பி நம்முன்னோர் அனுகூலங்களை மட்டும் ஏற்றுக் கொண்டார்கள். அந்த முன்னோர்களின் அர்த்தங்களையே மற்றவர்கள் தங்களைச் சார்ந்தவர்களுக்கு உபதேசித்துக் கொண்டு வந்தார்கள். அதனால் அந்த நிலைக்கு மாறாக நீர் வேறே ஓர் அர்த்தத்தைக் கூறி வரும் புதிய வழியை விட்டுவிட வேண்டும்” என்றருளிச் செய்தார்

நன்றி;ஞான ஆலயம் 

Thursday, November 26, 2009

ramayanam

ஸ்ரீராமர்தான் ரோல் மாடல் ! - உபந்யாச மேடை
--- ஸ்ரீஹரிஜி
"" நாம் எல்லோருமே ""ரோல் மாடல்'' என்று ஒருவரை மனதில் வைத்துக் கொண்டு வாழ்கிறோம். இவர்களுக்கு அவர்களுக்கு, உனக்கு எனக்கு.... என்று ஒவ்வொருவருக்கும் ஒவ்வொருவர் ரோல் மாடலாக.... முன்மாதிரியாக.... உதாரண புருஷராக இருப்பார்கள். ஆனால், நம் எல்லோருக்குமான, இந்த மொத்த உலகத்திற்குமான ரோல் மாடல் யார் தெரியுமா?'' என்று உபந்யாசகர் ஸ்ரீஹரிஜி... சொல்லிவிட்டு சின்னஇடைவெளி விட.... கூட்டம் மொத்தமும் இமை கொட்டாமல் அவரையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தது.
""ஸ்ரீராமபிரானைத் தவிர வேறு யாரைச் சொல்ல முடியும் ?'' என்று அவர் விவரித்ததும், இதை ஆமோதிக்கும் வகையில் கைதட்டி ஆர்ப்பரித்தனர் பொதுமக்கள் !
சென்னை நங்கநல்லூரில் அமைந்துள்ள ஸ்ரீஅர்த்தநாரீஸ்வரர் ஆலயத்தில், ஸ்ரீஹரிஜியின் உபந்யாச நிகழ்ச்சி நடைபெற்றது. அவரது வார்த்தைப் பெருவெள்ளத்தில், சில துளிகள் இங்கே .....!
""பகவான் நாராயணர், எத்தனையோ அவதாரங்களை நிகழ்த்தினாலும் அவற்றில் மனித சமூகத்துக்கான வாழ்வியல் கோட்பாடுகளை தெள்ளத் தெளிவாக விளக்கியது ஸ்ரீராமாவதாரம் !
தாய்-தந்தை, சகோதரர்கள், மனைவி எனும் உறவுகளுடன் நண்பன், எதிரி,நலம்விரும்பி... எனும் கட்டமைப்பைக் கொண்டது நம் வாழ்க்கை !
தந்தையின் மீது பக்தி செலுத்த வேண்டும் என்பதை, ஸ்ரீராமனைவிடவா ஒருவர் வலியுறுத்த முடியும் ? மனைவி சீதாதேவியை மதித்து நடந்தார் ; சகோதரன் பரதன் நாடாளுவதால், கலங்கவில்லை ; வருத்தப்படவில்லை ; வயிற்றெரிச்சல் கொள்ளவில்லை. சுக்ரீவனை நண்பனாக ஏற்றுக்கொண்டார். தனது வெல்விஷர்... நலம் விரும்பி ஆஞ்சநேயருக்கு மனதில் உன்னத இடம் தந்து கௌரவித்தார். எதிரியின் கூடாரத்தைச் சேர்ந்த விபீஷணனுக்கு சரணாகதி அளித்து அருளினார் ! இத்தனை விஷயங்களும் எப்போது நிகழ்ந்தன என்பதை கவனித்தால்... இவை அனைத்தும் கஷ்டம்,கஷ்டம்,கஷ்டம்.... என கொடுமைகள் பலவற்றை அனுபவித்த வேளையில் நிகழ்ந்தன. அதாவது கஷ்ட காலத்தில் கூட மனிதனானவன் தர்மம், அன்பு, கருணை, அரவணைத்தல், தியாகம் ஆகிய நிலைகளில் இருந்து மாறக்கூடாது என வலியுறுத்தி வாழ்ந்தவர் ஸ்ரீராமபிரான்.
சரி...இத்தனை கஷ்டத்துக்கு நடுவிலும், நெறி பிறழாமல் இருந்தால் என்ன கிடைக்கும் ?
பதவி இருந்தும் கர்வம் தலைதூக்கவில்லை தசரதருக்கு ! ""ஸ்ரீராமருக்கு பட்டாபிஷேகம் நடத்தலாமா ?'' என சபையைக் கூட்டி தேச மக்களுக்கு மதிப்பு தந்த தந்தை உசத்திதானே ? சொத்து- சுகம், மனைவி என இருந்தும், அண்ணனுக்காக வனவாசம் வந்த ஸ்ரீலட்சுமணர் : ராமர் பாதுகையை வைத்து ஆட்சி செய்த ஸ்ரீபரதன் என்று சகோதரர்கள் சும்மா கிடைத்து விடுவார்களா ? ஐஸ்வர்யம்,பக்தி,வீரம்,ஆவேசம், ஆசை என்று அலட்டிக்கொண்ட ராவணனைப் பார்த்து சீதாதேவி மயங்கவும் இல்லை ; பயந்து நடுங்கவும் இல்லை. முக்கியமாக, கணவன் மீட்பான் என்பதில் உறுதியாக இருந்தாள்.
சின்ன பதவி கிடைத்தால்கூட அகங்காரமும், ஆணவமும் தலைதூக்குகிற உலகம் இது ! ""நான் ஸ்ரீராமபிரானின் நலம் விரும்பி ; சீதையை மீட்க உதவினேன் ; எப்படி பாலம் கட்டினேன் தெரியுமா ? சஞ்சீவி மலையை எத்தனை லாவகமாக தூக்கி வந்தேன் தெரியுமா?''என்றெல்லாம் அலட்டிக்கொள்ளாத அணுக்கத் தொண்டன் ஆஞ்சநேயன் எவருக்கேனும் கிடைப்பானா ?
நாம் எப்படி இருக்கிறோமோ.... அதை அப்படியே பிரதிபலிக்கும் கண்ணாடி ! சக மனிதர்களும் இப்படித்தான்! எதைக் கொடுக்கிறோமோ அதுவே கிடைக்கும் ! ஸ்ரீராமாயணத்தை இன்றைய இளைஞர்கள் வாசித்தால், ஸ்ரீராமனை நேசிக்கவும் செய்வார்கள் ; ரோல் மாடலாக்கி, வாழ்வில் உயரவும் செய்வார்கள்!

நன்றி;; சக்தி விகடன் 

science

180 டிகிரி பார்வை

- டாக்டர் ஏ.வி.ஸ்ரீனிவாஸன்
மூன்றாவது கண் உண்டு. யாருக்கு ? பெண்ணுக்குத்தான். ""என்ன டாக்டர் விளையாடறீங்களா ?'' என்று கேட்காதீர்கள். நிஜமாகவே மூன்றாவது கண் இல்லாவிட்டாலும் அப்படி இருப்பது போல்தான் அவளது செயல்கள் பல இடங்களில் பிரதிபலிக்கின்றன. பார்க்கலாம்.
"" என்னங்கத் திருப்பி, திருப்பி அதையே சொல்றீங்க ?'' அலுத்துக்கொண்டாள் பாவனா.
""இதுதாம்மா சரியான மேட்சிங் ப்ளவுஸ் பீஸ். இதுக்கு மேல எங்ககிட்ட இல்லை''அத்துடன் முடித்துக் கொண்டார் கடைக்காரர்.
""என்ன பாவனா ? இன்னுமா முடியல'' என்று வந்த கணவனிடம், ""வாங்க அடுத்த கடைக்குப் போகலாம்''என்று புறப்பட்டாள்.
""என்ன, ஒரு மேட்சிங் ப்ளவுஸ் பீஸ் வாங்க எத்தனை கடை ஏறி இறங்கறது ?'' அலுத்துக் கொண்டே வண்டியை ஸ்டார்ட் செய்தான் சுந்தர்.
பாவனவை மட்டுமல்ல ; எந்தப் பெண்ணையும் நிறங்களின் தேர்வுகளில் அவ்வளவு சீக்கிரமாகத் திருப்திப் படுத்திவிட முடியாது. ஏன்...ஏன்...ஏன்...?
மூளையின் வெளிப்பகுதி (எக்ஸ்டென்ஷன்) தான் கண். இது கபாலத்தின் வெளியே உள்ளது அவ்வளவே. விழியின் பின்பகுதி ரெடினா. இதில் ஃபோட்டோ ரிஸப்டர்ஸ் எனப்படும் 130 மில்லியன் செல்கள் உள்ளன.
இவைதான் கறுப்பு வெள்ளை நிறங்களைப் பிரித்தறியும். இவற்றையெல்லாம் கொடுப்பது எக்ஸ் க்ரோமோமோம்தான் .



இரண்டு எக்ஸ்க்ரோமோசோம்கள் இணைந்தால் பெண் கருவும், எக்ஸ்+ஒய் க்ரோமோசோம்கள் இணைந்தால் ஆண் கருவும் உண்டாகும். பெண்ணுக்கு அதிகப்படியான எக்ஸ் க்ரோமோசோம்தான் அவளுக்குப் ப்ளஸ்பாயிண்ட்.
நிறங்களைப் பிரித்தறியும் கோன் செல்கள் ஆணை விட, அவளுக்கு அதிகம். ஆண்களால் பச்சை, சிவப்பு, நீலம் என்று பொதுவான நிறங்களையே பகுத்தறிய முடியும். ஆனால், பெண்ணோ ஸ்கின் கலர், சாக்லேட் கலர், அக்வா கலர் என்று அடுக்கிக் கொண்டே போவாள்.
கடைக்காரர் கண்ணுக்கு மேட்சிங்காகத் தெரியும் நிறம் அவளுக்குத் திருப்தி அளிக்காது. இது மட்டுமல்ல. ஆணை விட அவளது பார்வை பரந்து விரியும் தன்மையுடையது. அவளது தலையின் மேல், கீழ், இடது மற்றும் வலது ஆகிய நாலாபுறமும் 45 டிகிரி அளவுக்குப் பார்வை செய்யும் அளவுக்கு அவளது மூளையின் அமைப்பு உள்ளது. சிலருக்கு இது 180 டிகிரி அளவு வரை கூடப் போகலாம்.
ஆணின் கண் பெண்ணின் கண்ணை விடப் பெரியது. ஆனாலும், அவனது பார்வை ஒரே நேர்க்கோட்டில்தான் விரியும். தனக்கு எதிரே உள்ளவற்றை எளிதில் கண்டுகொள்ள முடியும். அதன் தூரம் அதிகமானாலும் அவனுக்கு எளிது.
கண்ணிமைக்காமல் இரையைப் பிடிக்க இப்பார்வை அவனுக்கு உதவியது. காட்டு விலங்குகளிடமிருந்தும், எதிரிகளிடமிருந்தும் குழந்தைகளையும் சுற்றத்தாரையும் காப்பாற்ற பெண்ணுக்கு நாலாபுறமும் பார்வை அவசியமானது. சிறுமிகளை விட சிறுவர்கள் ரோட்டைக் கடப்பதற்குச் சிரமப்படுவார்கள். யு.கே.யில் நடந்த ஒரு கருத்துக்கணிப்பில் ஒரு வருடத்தில் விபத்தில் அடிபட்டுக் கொண்ட சிறுவர்களின் எண்ணிக்கை சிறுமிகளை விட இரு மடங்கு அதிகமாக இருந்ததாம்.
ஆண்கள் ஃபிரிட்ஜையோ, பீரோவையோ திறந்து வைத்துக் கொண்டு நின்று கொண்டிருந்தாலும், வேண்டிய பொருளை எளிதில் தேடி எடுத்துக்கொள்வதில் சிரமப்படுவார்கள்.
"" அங்கதானே வெச்சிருக்கேன்'' என்று மனைவி கத்திக் கொண்டிருப்பார். கடைசியில் அவள்தான் வந்து எடுத்துக்கொடுக்க வேண்டியிருக்கும். அவனைச் சொல்லிக் குற்றமில்லை. பாவம் அவனது பார்வை அப்படி. என்ன செய்ய ?
மூளையில் பதிவு செய்யப்படும் எல்லாவற்றையும் அது வெளிப்படுத்துவதில்லை. உதாரணத்துக்கு, மூளை வானத்தின் எல்லா நிறங்களையும் உணர்ந்தாலும், வானம் நீலம் என்பதை மட்டுமே எடுத்துக் கொள்ளும். அதனால்தான் பலவற்றை நாம் கூர்ந்து கற்றுக்கொள்ள முடிகிறது.
உதாரணத்துக்குத் தரையில் விழுந்த ஊசியைத் தேடும்போது நம் பார்வை குவிக்கப்படுகிறது. எடுத்து விடுகிறோம். இது ஆணின் பார்வை. இது போல பெண்ணின் பரந்த பார்வையை ஆணும் பயிற்சியின் மூலம் பெற முடியும். இப்படிப் பெண்ணின் பார்வையின் மகிமையைச் சொல்லிக்கொண்டே போனாலும் ஒரு விஷயத்துக்கு அவர்கள் மிகவும் திணறித்தான் விடுகிறார்கள். என்ன அது ?

நன்றி;;;kalki

costume-dress


Wednesday, November 25, 2009

positive thinking

Humble beginning, Immense outcomes

Courtesy: www.keralites.net

Come and visit Thennur village near Trichy. Here is a man who was earning Rs 2 lakhs per month 5years ago in the US . One of his ambitions, from the time he was studying in school, is to serve his village. Hence, after earning some money for his parents, he resigned his job in the US and came to his village to start an NGO in order to support the village. He is just 36 years old now which means he resigned his job when he was 31! He is also called as Ilam Gandhi (Young Gandhi). So, what did he do after resigning his job?? He invested Rs 40 lakhs in Thennur to build a community health center and an informal learning center. Out of the Rs 40 lakhs which he spent, Rs 31 lakhs came out of his own pocket. He started an NGO called Payir to help this village
Have a look at his PAYIRs buildings below:

The community health center:


Informal learning center

Now, he has appointed 5 people who are locals and who function as his staff. They teach proper English to the schools available in their locality.
Local staffs working in Payir

And that is not all! He has created a small IT company within that village. This company has 4 employees as of now, who are all graduates from this village. They have a US client and are currently working on a $2500 project. This IT company is in the middle of a Coconut farm.
Have a look at their IT company below:

The IT company in the middle of a farm
Inside the company

Fan inside the IT company

While working in the US , he used to deposit a little money for his parents as one of his mothers wishes was to build a house for themselves. With his savings, his parents now live in a big house at Srirangam.
But, thats not the case with him. He lives in a small hut in that village itself.
Have a look at his room below:

I asked him, how he is able to live without any earnings? His reply was as follows: Payir trust provides me with daily food. My trustees have agreed on this. I have built a hut for myself using my past earnings. So shelter is not a problem. I have 3sets of shirts and Vesti(Dhoti) which I can use for the next 2 years. My friends will get me a few dresses once or twice in a year. What more do I need in my life??.
Have a look at the slipper of the great man who was earning 2 Lakhs a month in US:

When I asked, how he will manage in his old age, if he gets any disease, he coolly replied that he will go to a Govt. hospital where everything is free of cost.
My question is: How many of us will dare to act like Senthil ? Many of us have so many dreams in life like becoming a music director, to become a cricketer, to do MBA, go to the Himalayas, help the schools where we studied, to become a district collector etc etc.. But we all lose our dreams just to earn money and want to reach a position which we call it as Status. We determine our path by seeing what others are doing. We select our needs based on what others have. We select a course to study based on the job availability and its salary rather than our interest for the subject.
Every one forgets that we have only one life to achieve our dream. Many of us chase what we do not want actually. If you still have some of your dreams unfulfilled, remember that you are the reason behind it. Start now and chase your dreams!
Senthil had a dream and he started executing it now! Believe me or not. Senthil started dreaming about Payir organization during his 11th std!
Senthil - The real hero!

Coming to the social aspect of Senthil, how many of us will leave all that we have earned and work for the benefit of others? Have we ever dreamt of doing what Senthil has done?
While returning from Thennur, only one thing was running on my mind. If everyone of us did atleast 0.1% of what Senthil has done, our India will be much better than any other country in this world!!
If many of us continue to focus on personal growth without worrying about our nation, in future, there will be many more Senthils around us who would have sacrificed their personal life for the welfare of this country.
Thennur is not just another village in our India map. It is a start of a new beginning for India. Thennur is a proof of the change that youth can bring in our country.

poitive thinking

Mind Coach - A Tool Must For Trainers
courtesy A.S. TIWARI

This is a wonderful software that helped me in regulating my emotions. I strongly recommend since I feel that its not only useful for us as trainers but we can also help/ inform our participants as we train. It can be downloaded on your phone and is very simple yet very effective.
Please find the details below or visit:
http://corporatetrainingindia.net/mind%20coach.php
Our emotions have an enormous impact on our life and its events. More often than not these emotions overpower us. Whether its anger, fear, uncertainty, decision making or stress; the surge of these negative emotions make us helpless and thus ineffective. We need some quick ways to control these emotions, channelize the energy and deal with situations effectively, especially when there are about 60,000 thoughts crossing our mind every day.
Mind Coach through scientifically researched psychological questions and solutions stimulates your Brain to answer without you having to make the genuine attempt to answer it and slowly it takes you to a highly cognitive and rationale level. E.g. if we were to ask you your name or where you stay or your favourite colour, you would not have to think and answer since your brain responds to these questions automatically. Similarly, in Mind coach there are brain stimulating questions, statements and solutions which overpower your negative emotion and subsequently you exit it. Mind Coach is mobile software that helps to confront and regenerate the unpleasant emotions into desired positive behavior.
How does MindCoach help?
MindCoach is a software that helps one to live happily and increase productivity of self and others. The scientifically designed questions assists one, cope with current challenges and difficulties and come out as a winner. It helps one to enjoy life to the fullest by empowering to find solutions which otherwise one may find difficult to discover.
The challenge all of us face is to deal with the negative emotions which tend to quietly destroy the life and its realization comes only when we are at the threshold. These unassumingly innocuous negative emotions are the ones which make life unpredictable. As individuals, we are so used to living with them almost everyday and we have seen them come and go on its own several times, making us feel helpless, hopeless and almost convincing us that they are part of our lives, thus, we need to accept them and we cannot do anything about them. We don't value the power they contain to either make our living constructive or destructive.
Psychologically it has been seen that each individual is resourceful and has the ability to overcome any emotion. However, one may not be able to since he does not know How to overcome it. There are scientific Psychological methods which bring an individual out of a powering emotion which he wants to get rid of. And that method is 'empowering self by introspection'.
Usually what happens when an individual is gripped with anger or fear, he is so riveted by it that he keeps looking at the problem or continues to feel hatred towards the person and does not think about the solution. We follow a method of empowering the individual to come out of the said emotion by asking certain questions along with some techniques of attaining solutions. With every question that a person answers internally it makes him feel better and by the end of the exercise, he is liberated from the clutches of the negative emotion.
The emotions that Mind Coach covers are Anger, Anxiety, Fear, Under confidence, Stress, Uncertainty, Decision Making, Impatience, Delaying Decision, Avoiding. Mind coach has very friendly yet highly introspective questions. You can download Mind Coach on your mobile and stay at ease always.